Στόχο της παρούσας Διπλωματικής Εργασίας αποτελεί η διερεύνηση της επιρροής του παράγοντα του χώρου στην ανάλυση των οδικών ατυχημάτων, και κατά πόσον οι μέθοδοι ανάλυσης βελτιώνονται με χρήση γεωγραφικά σταθμισμένης παλινδρόμησης. Για τον σκοπό αυτό, συλλέχθηκαν πληθυσμιακά, κοινωνικά, οικονομικά και συγκοινωνιακά δεδομένα και εξετάστηκε η επίδρασή τους στον αριθμό των θανάτων σε οδικά ατυχήματα. Πραγματοποιήθηκε πρωταρχική στατιστική επεξεργασία των δεδομένων καθώς και ομαδοποίησή τους από την οποία προέκυψαν δύο συστάδες Δήμων: μία συστάδα με τους αστικούς, μεγάλους πληθυσμιακά Δήμους, και μία συστάδα με τους περιφερειακούς και επαρχιακούς Δήμους. Στη συνέχεια, και μετά από δοκιμές, αναπτύχθηκαν έξι τελικά μαθηματικά μοντέλα: τρία πρότυπα γραμμικής παλινδρόμησης, για το σύνολο των Δήμων και για κάθε συστάδα ξεχωριστά, και τρία πρότυπα γεωγραφικά σταθμισμένης παλινδρόμησης, για τις αντίστοιχες περιπτώσεις. Με την εφαρμογή και αξιολόγηση των μοντέλων προκύπτει ότι οι σημαντικότεροι παράγοντες που επηρεάζουν τους θανάτους σε οδικά ατυχήματα είναι η ιδιοκτησία ΙΧ και το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Η ιδιοκτησία ΙΧ συσχετίζεται θετικά με τους θανάτους σε οδικά ατυχήματα, καθώς η αύξηση του στόλου οχημάτων οδηγεί σε αυξημένη έκθεση στον κίνδυνο, ενώ το ΑΕΠ συσχετίζεται αρνητικά, καθώς η αύξησή του σχετίζεται με καλύτερο βιοτικό επίπεδο και βελτιωμένα μέτρα οδικής ασφάλειας.
Συμπερασματικά, προκύπτει ότι τα χωρικά σταθμισμένα πρότυπα παράγουν καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με την κλασική γραμμική παλινδρόμηση, όπως αποδεικνύεται από τους στατιστικούς δείκτες R2 και AIC. Συνεπώς, η εφαρμογή χωρικής μεθόδου ανάλυσης φαίνεται να βελτιώνει την ακρίβεια της εκτίμησης των μαθηματικών προτύπων.