Μαρία Κόντη, “Αξιολόγηση προτάσεων για τη μείωση των εκπομπών οξειδίων θείου στη ναυτιλία”, Διπλωματική Εργασία, Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ, Νοέμβριος 2023.

Τη σημερινή εποχή, οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής είναι πλέον πραγματικότητα και οι προσπάθειες μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης πιο επίκαιρες από ποτέ. Η ναυτιλία, όντας ένας από τους κύριους τομείς της παγκόσμιας οικονομίας, δεν θα μπορούσε παρά να ακολουθεί αυτή την τάση ενσωματώνοντας κανονισμούς για τη μείωση αέριων ρύπων. Ένας πρόσφατος κανονισμός που τέθηκε σε ισχύ το 2020 είναι ο ΙΜΟ 2020, που στοχεύει στη ελαχιστοποίηση των εκπομπών των οξειδίων του θείου (SOx) από πλοία, μειώνοντας την επιτρεπόμενη περιεκτικότητα σε θείο των καυσίμων τους σε 0,50% κατά μάζα. Η εργασία επιχειρεί να αναδείξει τις επιπτώσεις της εναρμόνισης με τον ΙΜΟ 2020 στις εταιρείες που διαχειρίζονται εμπορικά πλοία, εκπονώντας δύο περιπτωσιολογικές μελέτες με στοιχεία από πραγματικά πλοία χύδην φορτίου. Οι τρείς επιλογές εναρμόνισης ενός υπάρχοντος πλοίου που εξετάζονται είναι α) η εγκατάσταση πλυντρίδων (scrubbers), β) η χρήση καθαρότερων καυσίμων με χαμηλή περιεκτικότητα σε θείο (VLSFO), και γ) η χρήση υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) ως καύσιμου. Προκύπτει πως οι περιπτώσεις α) και γ) επιφέρουν σημαντικές αρχικές δαπάνες κεφαλαίου για την τροποποίηση των πλοίων, ωστόσο η επιλογή των scrubbers διακρίνεται ως η πιο οικονομική σε ορίζοντα πενταετίας και δεκαετίας. Η ηλικία των πλοίων, η δυνατότητα και διάθεση των εταιρειών για επένδυση και οι τιμές των ναύλων ξεχωρίζουν ως σημαντικές παράμετροι που επηρεάζουν την απόφαση. Τέλος, γίνεται συσχέτιση των αποτελεσμάτων με τη σημερινή κατάσταση της αγοράς.