Θάνος Ζευγαράς, “Προτιμήσεις των Αθηναίων οδηγών αυτοκινήτων σχετικά με τη δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων”.

Ένα βασικό ζήτημα ασφάλειας και άνεσης των ποδηλατών στις σύγχρονες πόλεις είναι η συνύπαρξή τους με τα γρηγορότερα και με μεγαλύτερη μάζα επιβατικά οχήματα. Για τον λόγο αυτό, αντικείμενο της παρούσας Διπλωματικής Εργασίας αποτελεί η διερεύνηση των προτιμήσεων και της γενικής αντιμετώπισης των Αθηναίων οδηγών ΙΧ επιβατικών αυτοκινήτων απέναντι στη ποδηλασία εντός του Λεκανοπεδίου της Αττικής. Αναπτύχθηκε ειδικό ερωτηματολόγιο που απαντήθηκε από 267 Αθηναίους οδηγούς ΙΧ επιβατικών αυτοκινήτων, με βάση τη μέθοδο της δεδηλωμένης προτίμησης για διάφορα υποθετικά σενάρια κόστους, χρόνου και άνεσης διαδρομής που αφορούσαν στην κατασκευή και συντήρηση ενός δικτύου ποδηλατοδρόμων πολλών χιλιομέτρων. Οι ερωτώμενοι κλήθηκαν να επιλέξουν μεταξύ τριών εναλλακτικών προτάσεων : α) Μεγάλη ενίσχυση, β) Μικρή ενίσχυση και γ) Καμία ενίσχυση της ποδηλατικής κυκλοφορίας στη πόλη. Στη συνέχεια αναπτύχθηκαν μοντέλα λογιστικής ανάλυσης παλινδρόμησης (πολυωνυμικό και διωνυμικό), αλλά και ένα μοντέλο κατανομής Poisson. Από τα μοντέλα συνδυαστικά, προέκυψε ότι η πιθανότητα επιλογής χρηματοδότησης ενός αναβαθμισμένου δικτύου ποδηλατοδρόμων εξαρτάται σαφώς σε μεγάλο βαθμό από το κόστος, το χρόνο και την άνεση διαδρομής με ΙΧ, τις συνήθειες μετακίνησης και άλλα δημογραφικά στοιχεία των οδηγών. Ειδικότερα, παρατηρήθηκε ότι όσο εξοικονομείται χρόνος στις μετακινήσεις με ΙΧ, η πιθανότητα επιλογής μικρής ενίσχυσης του δικτύου ποδηλατοδρόμων εμφανίζεται μεγαλύτερη. Αντίθετα, όσο η άνεση μετακίνησης με ΙΧ αυξάνεται, τότε η προτίμηση μετατοπίζεται στη μεγάλη ενίσχυση του δικτύου ποδηλατοδρόμων, παρά την απαραίτητη υψηλή εισφορά. Τέλος προέκυψε ότι, όσο μεγαλύτερα είναι η εμπειρία και τα καθημερινά χιλιόμετρα των οδηγών τόσο πιθανότερο είναι να επιλέξουν τη μηδενική ενίσχυση του δικτύου ποδηλατοδρόμων.