Ο στόχος της παρούσας εργασίας είναι η προκαταρκτική εξέταση της επέκτασης του σιδηροδρομικού δικτύου μετρό σε σχέση με τις ανάγκες της πόλης, με στόχο τη συμβολή στην εκτίμηση της επάρκειας του δικτύου μετρό. Η εργασία επικεντρώνεται στη σύγκριση των μακροβιότερων δικτύων μετρό σε αρκετές μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις, βασιζόμενη σε επιλεγμένους δείκτες σχετικά με τα χαρακτηριστικά του δικτύου μετρό (π.χ. μήκος και αριθμός σταθμών) και σχετικά με τα χαρακτηριστικά της πόλης (π.χ. πληθυσμός, πυκνότητα). Αναπτύχθηκε μεθοδολογία που αξιοποιεί αυτά τα μακροσκοπικά χαρακτηριστικά στο πλαίσιο στρατηγικού σχεδιασμού και προτείνεται ένας συνδυασμός των σχετικών δεικτών. Η μεθοδολογία αυτή εφαρμόζεται για την εκτίμηση του βαθμού επάρκειας του υφιστάμενου δικτύου μετρό στην Αθήνα σε σχέση με τις ανάγκες της πόλης. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι το δίκτυο μετρό στην Αθήνα δεν μπορεί ακόμα να χαρακτηριστεί ως επαρκές και διατυπώνονται συγκεκριμένες προτάσεις όσον αφορά στις μελλοντικές του επεκτάσεις. Οι προτάσεις αυτές χρησίμευσαν ως αρχικό σημείο αναφοράς σε μια πιο εξελιγμένη διαδικασία σχεδιασμού για τη μελλοντική ανάπτυξη του δικτύου μετρό στην Αθήνα. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό αυτό,το μελλοντικό δίκτυο περιλαμβάνει οκτώ γραμμές, 220 χιλιόμετρα και 200 σταθμούς, θέτοντας με αυτόν τον τρόπο μακροπρόθεσμους στόχους για την κύρια υποδομή μεταφορών στην πόλη, προκειμένου να κινητοποιήσει τους απαραίτητους πόρους αποφεύγοντας όμως συγκρούσεις σχετικά με την ανάπτυξη των υποδομών.
| ID | pj59 |
| Full Text | |
| DOI | |
| Tags | αστική κινητικότητα, συστήματα μετρό |
