Yannis G., Golias J., Antoniou C., Papadimitriou E., Vardaki S., Papantoniou P., Pavlou D., Papageorgiou S., Andronas N., Papatriantafyllou I., Liozidou A., Beratis I., Kontaxopoulou D., Fragiadaki S., Economou A., “Design of a large driving simulator experiment on performance of drivers with cerebral diseases”, Proceedings of the 4th International Conference on Road Safety and Simulation, Rome, October 2013.

Στην εργασία παρουσιάζεται ο σχεδιασμός ενός μεγάλης κλίμακας πειράματος σε προσομοιωτή οδήγησης, με στόχο την αξιολόγηση της επίδρασης νευρολογικών νοσημάτων στην απόδοση στην οδήγηση. Το πείραμα σχεδιάστηκε από ομάδα με ειδικούς σε διάφορους τομείς, περιλαμβανομένων νευρολόγων, νευροψυχολόγων και συγκοινωνιολόγων μηχανικών. Τα νοσήματα που εξετάζονται περιλαμβάνουν τη νόσο Alzheimer, τη νόσο Parkinson, το εγκεφαλικό επεισόδιο και την ήπια νοητική υστέρηση. Το δείγμα αποτελείται από υγιείς και ασθενείς οδηγούς, με έμφαση στρην ηλικιακή ομάδα άνω των 55 ετών, στην οποία είναι συχνότερη η εμφάνιση των παραπάνω νοσημάτων. Ένα συνολικό δείγμα 300 οδηγών θα εξεταστεί σε χρονικό διάστημα 2 ετών. Στην έρευνα περιλαμβάνονται τριών ειδών αξιολογήσεις: (α) κλινική ιατρική και νευρολογική αξιολόγηση, (2) νευροψυχολογική αξιολόγηση με χρήση κατάλληλων εργαλείων, και (2) πείραμα οδήγησης σε προσομοιωτή. Το πείραμα οδήγησης σε προσομοιωτή αποτελείται από τρία μέρη. Στο πρώτο και δεύτερο μέρος, σε υπεραστική και αστική περιοχή αντίστοιχα, περιλαμβάνονται σενάρια κατά τα οποία καταγράφεται η απόδοση στην οδήγηση σε “τυπικές” και “με απόσπαση προσοχής” συνθήκες οδήγησης, σε μέτρια ή υψηλή κυκλοφορία. Στο τρίτο μέρος πραγματοποιείται αξιολόγηση βασικών ικανοτήτων οδήγησης σε λειτουργικό επίπεδο, για συγκεκριμένες εργασίες οδήγησης. Η απόδοση στην οδήγηση εξετάζεται αναφορικά με παραμέτρους κυκλοφορίας (π.χ. ταχύτητα, εγκάρσια θέση στην οδό), αλλά και ασφάλειας (π.χ. χρόνος αντίδρασης). Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα από το πιλοτικό στάδιο του πειράματος (25 οδηγοί, εκ των οποίων 18 ασθενείς) ήδη υποδεικνύουν ανιχνεύσιμες διαφορές σε συγκεκριμένες μετρήσεις απόδοσης μεταξύ των υγιών και των ασθενών οδηγών. Ειδικά οι ασθενείς με νόσο Parkinson εμφανίζουν τη μεγαλύτερη επιδείνωση στην απόδοση στην οδήγηση. Τα αποτελέσματα της έρευνας επεκτείνουν την υφιστάμενη γνώση για τους μηχανισμούς οδήγησης και την απόδοση στην οδήγηση ασθενών με νευρολογικά νοσήματα, καθώς και στις μεθόδους σχεδιασμού και διεξαγωγής σχετικών πειραμάτων οδήγησης με χρήση προσομοιωτή (π.χ. για άλλα νοσήματα, κούραση, αλκοόλ κ.λπ.).