Vanlaar W., Yannis G., “Perception of road accident causes”, Accident Analysis and Prevention, No. 38, 2006, pp. 155-161.

Στην εργασία αυτή αναπτύχθηκε ένα πρότυπο δύο διαστάσεων σχετικά με τον αντιληπτό και τον πραγματικό κίνδυνο. Σκοπός της εργασίας είναι ο έλεγχος εγκυρότητας του προτύπου αυτού, έτσι ώστε να απαντηθούν οι εξής τρεις ερωτήσεις: Πώς αντιλαμβάνονται οι Ευρωπαίοι οδηγοί τη σοβαρότητα διαφόρων αιτιών οδικών ατυχημάτων; Υπάρχουν σημαντικές διαφορές αντίληψης μεταξύ των οδηγών στα διάφορα κράτη-μέλη; Οι αντιλήψεις αυτές απεικονίζουν την πραγματική σημασία των αιτιών των οδικών ατυχημάτων; Συλλέχθηκαν στοιχεία από 23 χώρες, με βάση αντιπροσωπευτικά εθνικά δείγματα, τα οποία αποτελούνται από τουλάχιστον 1000 οδηγούς το κάθε ένα (n=24.372). Πραγματοποιήθηκαν προσωπικές συνεντεύξεις με ενεργούς, κατέχοντες δίπλωμα, οδηγούς χρησιμοποιώντας ερωτηματολόγιο με επιλογή ανάμεσα σε προκαθορισμένες απαντήσεις. Οι οδηγοί κλήθηκαν να κατατάξουν 15 αίτια οδικών ατυχημάτων ανάλογα με τη σοβαρότητά τους, χρησιμοποιώντας μία εξαψήφια κλίμακα. Οι απαντήσεις αναλύθηκαν με βάση το τεστ Kendall΄s tau για κάθε ζευγάρι περιπτώσεων, έτσι ώστε να δημιουργηθούν πίνακες της χαμηλότερης τριγωνικής συσχέτισης για κάθε χώρα και για την Ευρώπη συνολικά. Στη συνέχεια, οι πίνακες αυτοί χρησιμοποιήθηκαν ως δεδομένα εισόδου για μία μεμονωμένη διαβάθμιση διαφορών για την αποτύπωση του χάρτη αντίληψης των 15 εξεταζόμενων περιπτώσεων.

Το πρότυπο υπόθεσης σχετικά με τον αντιληπτό και τον πραγματικό κίνδυνο αφορούσε σε ικανοποιητική προσαρμογή των δεδομένων και κατέστησε δυνατό να απαντηθούν οι τρεις εξεταζόμενες ερωτήσεις. Το αναλυτικό περιβάλλον του προτύπου έδειξε ότι δεν υπάρχουν σχετικές διαφορές μεταξύ των 23 χωρών. Το ομαδικό περιβάλλον του προτύπου περιλαμβάνει τέσσερα τεταρτημόρια, κάθε ένα από τα οποία περιλαμβάνει διάφορες περιπτώσεις (υψηλός / χαμηλός αντιληπτός – πραγματικός κίνδυνος). Τέλος, η αντίληψη εκείνων που οδηγούν υπό την επήρεια αλκοόλ, ναρκωτικών και φαρμάκων και εκείνων που οδηγούν ενώ χρησιμοποιούν κινητό τηλέφωνο, εξετάζεται σε σχέση με την πραγματική σημασία στην πρόκληση ατυχημάτων. Συνοψίζοντας, η μεμονωμένη διαβάθμιση διαφορών παρέχει τη δυνατότητα να εξετάζεται αξιόπιστα η αντίληψη των οδηγών σχετικά με τα αίτια οδικών ατυχημάτων.